Frank Poorthuis, ‘Groot gemis aan lichamelijk contact: ‘Ik ben al vanaf maart niet meer aangeraakt’, https://www.ad.nl/binnenland/groot-gemis-aan-lichamelijk-contact-ik-ben-al-vanaf-maart-niet-meer-aangeraakt~ad4050c9/, AD, DPG Media B.V. (15-11-20)
Afgelopen week werd ik echt overvallen door de emoties in de mails die ik kreeg over mijn aanraaklijstje: mensen van wie ik de omhelzing mis. Er sprak zoveel verdriet uit. Mensen die al maanden helemaal niemand hadden aangeraakt. (…) Ben zelf eigenlijk helemaal niet zo van het aanraken of van de knuffel, maar als het helemaal niet meer kan, merk je pas hoe erg je het mist. (…) Toen mijn kinderen en kleinkinderen me kwamen ophalen voor het feest hadden ze zich in beschermende kleding gehuld, plastic schorten, handschoenen, mondkapje. Op deze manier konden ze me toch een knuffel geven. Op het moment zelf zag ik het als een ludieke actie, maar achteraf besef ik steeds meer dat dit het grootste cadeau voor mijn verjaardag is geweest. (…) Ik wil mensen die verdriet hebben knuffelen, mijn kleinkinderen knuffelen, mijn gasten, waarvan de meeste vrijgezel zijn en nu dus helemaal alleen, bezoeken en een arm om de schouders slaan als ze dat even nodig hebben. Maar dat mag dus allemaal niet. En van een vrolijk mens, wat ik altijd ben geweest, ben ik nu bijna heel de dag maar verdrietig. (…) Soms is een èchte knuffel het enige wat helpt. (…) Ik ben inmiddels begonnen tegen mezelf te praten. (…) Geen vriendin meer die je even een knuffel geeft. Geen zus meer. Dat stille huis vloert me. (…) Wat een eenzaamheid is er.
Kennisweb haptonomie 