Aantekeningen naar aanleiding van ‘Mens zijn voor de mensen’ (Albert Schweitzer)

Eerbied voor het leven:

  • geldt als universele ethiek van de liefde
  • het parool van deze ethiek is ‘mens zijn voor de mensen’
  • deze ethiek wordt ingegeven door ontmoeting tussen filosofie en religie
  • beëindigt onmenselijkheid door onverschilligheid ten behoeve van humaniteit in nieuwe tijd die komen gaat
  • is te karakteriseren als een humaniteitsfilosofie
Albert Schweitzer, ‘Mens zijn voor de mensen – citaten uit zijn brieven verzameld en vertaald door Hans Bouma’, uitgeverij Kok Agora, Kampen, 1986
  • is als een verdiepte humaniteit een antwoord op alle bestaande problemen
  • is als fundamentele denkwijze onontkoombaar religieus en ethisch
  • schept elementaire vroomheid
  • is niet systematisch
  • is vrijzinnig van aard omdat in een waarheid wordt geloofd die zich in het binnenste van de mens openbaart en tevens verplichtingen schept
  • is een ideaal dat ertoe bijdraagt dat het leven een zin in zichzelf draagt
  • is een ideaal bij het leven voor iets dat nog komen moet
  • zorgt voor minder schuldgevoel omdat we in deze ethiek compenseren wat we van ander leven afnemen op basis waarvan we toch nog geluk kunnen vinden
  • zorgt voor noodzaak tot balans tussen wat we zelf houden en prijsgeven om anderen van dienst te kunnen zijn
  • schept innerlijke verbondenheid met de natuur
  • stuwt de mensheid voort
  • vereist een zekere onafhankelijkheid van andere mensen om optimaal na te kunnen streven
  • vereist een gehoor durven geven aan emoties rond medelijden en solidariteit

Bijdrage Kennisweb:

Leander Tijdhof