Complottheorieën vieren hoogtij in deze pandemie, maar hoe komt dat nu eigenlijk?

Caroline Kraaijvanger, ‘Complottheorieën vieren hoogtij in deze pandemie, maar hoe komt dat nu eigenlijk?’, https://scientias.nl/complottheorieen-vieren-hoogtij-in-deze-pandemie-maar-hoe-komt-dat-nu-eigenlijk/, Scientias (27 november 2021)

Uit de geschiedenis weten we (…) dat complottheorieën vaak het levenslicht zien tijdens ingrijpende historische gebeurtenissen. (…) De term ‘theorie’ komt uit de wetenschap en suggereert dat er iets te ontkrachten valt. Complottheorieën kun je echter niet ontkrachten, want complotdenkers komen altijd wel weer met een ander verhaal op de proppen. (…) Het geeft ogenschijnlijk grip op de werkelijkheid, omdat het verhaal een samenhangende verklaring biedt voor wat er om je heen gebeurt. (…) Wie een complot omarmt, wordt onderdeel van een club gelijkgezinden en krijgt dat fijne, veilige groepsgevoel er dus gratis bij. Dat groepsgevoel kan vervolgens ook nog eens flink versterkt worden doordat men zich afzet tegen andersdenkenden. (…) Ze komen heel snel tot een verklaring en zoeken daarna ook alleen naar informatie die binnen die verklaring past. We noemen dat ook wel een bevestigingsvooroordeel. (…) Mensen zoeken informatie die overeenkomt met wat ze geloven en de algoritmes die sociale media en zoekmachines ontwikkeld hebben, zorgen er vervolgens voor dat ze die informatie ook continu voorgeschoteld krijgen. (…) In de strijd tegen desinformatie en complotverhalen is kritisch denken een belangrijk wapen. Maar er is nog een voor de hand liggende oplossing: aanvaarden dat het leven nu eenmaal onzeker is en dat niet alles te verklaren valt. (…) De werkelijkheid heeft nu eenmaal geen auteur. (…) Het resulteert bij vlagen in een onbegrijpelijk verhaal. En dat knaagt.

Zoekterm

bevestigingsvooroordeel