Françoise Molenaar, ‘Waarom gynaecologische onderzoeken vaak zo k*t zijn’, https://decorrespondent.nl/13855/waarom-gynaecologische-onderzoeken-vaak-zo-k-t-zijn/5134372654620-db40e3be, De Correspondent (19 oktober 2022)
Ik vraag me af waarom er zo weinig aandacht is voor mijn ervaring en mijn pijnklachten, zeker gezien de voor mij best ingrijpende gevolgen. Waarom moet ik zelf ontdekken dat er heel veel manieren zijn om het onderzoek prettiger te laten verlopen? En waarom wordt hier niet standaard rekening mee gehouden? Want ik blijk niet de enige te zijn die moeite heeft met gynaecologisch onderzoek. (…) Sarah Koppes, docent gynaecologisch onderzoek aan de VU, vertelt me dat vrouwelijk discomfort een thema is dat (nog) niet besproken wordt in het vakgebied in Nederland. (…) Het gebrek aan aandacht voor de eigen lichamelijke ervaring sijpelt door in het patiëntcontact. Terwijl rustig de tijd nemen, even contact maken met de patiënt en zorgvuldig te werk gaan nu juist het verschil maken tussen de negatieve en (overigens ook vele) positieve ervaringen die vrouwen met me delen. (…) Medische instrumenten die niet met hun tijd zijn meegegaan, gynaecologen die geen oog en te weinig tijd hebben voor de patiënt; in dat licht is het niet verwonderlijk dat we vaak zulke vervelende ervaringen hebben. (…) Sommige vrouwen ervaren zo veel stress tijdens een onderzoek, dat ze bevriezen. (…) Daphne van der Putten en Mariëtte Frits – verloskundigen en pioniers in Nederland op het gebied van fysiek en psychisch trauma in het bekken – pleiten (…) voor wat zij noemen ‘traumasensitief werken’. (…) Zoë Sluisdom, een ontwerper die zich afvroeg waarom het plaatsen van haar spiraaltje zo pijnlijk was en waarom zo veel mensen in haar omgeving soortgelijke ervaringen bleken te hebben, deed voor haar eindscriptie Communicatie en Multimediadesign onderzoek naar hoe de grenzen van vrouwen beter gerespecteerd kunnen worden bij gynaecologische onderzoeken.
Kennisweb haptonomie 