Laten we hopen dat de burn-out epidemie niet meer dan een groeipijn is

Hannes Dedeurwaerder, ‘Dirk De Wachter: “Laten we hopen dat de burn-out epidemie niet meer dan een groeipijn is richting een nieuwe fase met meer levenskwaliteit”, https://www.bloovi.be/artikels/insights/2022/dirk-de-wachter-laten-we-hopen-dat-de-burn-out-epidemie-niet-meer-dan-een-groeipijn-is-richting-een-nieuwe-fase-met-meer-levenskwaliteit, Bloovi (30 dec 2022)

Volgens de hoogleraar zijn er twee mogelijke verklaringen voor die burn-outcijfers. (…) De eerste is dat ze een symptoom vormen van een kapitalistisch vooruitgangsysteem dat op zijn limieten zit: het moet steeds sneller, de cijfers moeten beter, waardoor mensen uitvallen en de overblijvers nog harder moeten werken. Kortom, een soort vicieuze cirkel. De vraag die zich bij die eerste hypothese stelt, is dan natuurlijk: wat kan en moet er voor dat systeem in de plaats komen? (…) De tweede hypothese is iets hoopvoller, namelijk dat de burn-out epidemie een soort groeipijn is richting een nieuwe fase, waarin mensen – zeker de nieuwe generaties – niet meer alleen op carrière, werken, concurrentie en blindelings vooruitgaan zijn gericht, maar een evenwicht willen vinden tussen werk en levenskwaliteit, tussen een job een en gezin, enzovoort. Kortom, een nieuwe manier van in het leven staan. (…) Hoeveel moeten we eigenlijk hebben om ons écht gelukkig te voelen? En hoe ongelukkig worden we als we het niet kunnen krijgen? (…) We zouden het misschien beter met wat minder doen, en wat meer wennen aan de gewonigheid. (…) Mochten we allemaal wat meer aandacht hebben voor elkaar, dan zouden we zelfs mensen kunnen aanzetten om meer te presteren.